Niet dat ik nooit fouten maak als moeder, in tegendeel. Ik maak fouten aan de lopende band. En het is ook nog eens erger om fouten als moeder te maken, dan om bijvoorbeeld fouten op je werk te maken.
Maar als ik geen dochter had gekregen, had ik nooit geweten dat het moederschap het beste bij me past van alles wat ik kan en ben. Als moeder ben ik mezelf, helemaal en topgelukkig. Ook als het zwaar is.
Vroeger, toen ik nog geen kindje had en ook nog niet zo met kinderen bezig was kon ik er heel nuchter naar kijken. Je kunt natuurlijk heel veel niet meer als je kinderen hebt, zoals onbeperkt reizen of elke avond stappen. Nou worden die dingen als je ouder wordt automatisch wel minder belangrijk, maar dat ze zo irrelevant zouden worden had ik niet verwacht. Ik kon me niet voorstellen dat ik van het moederschap een ander mens zou worden. En ik had me al helemaal niet beseft dat mijn partner ook een andere man zou blijken te zijn. Hij was al heel leuk, maar nu is hij geweldig. Ik kan er zo ontzettend van genieten als ik hem met onze dochter in de weer zie. En ik geniet zelf ook van totaal andere dingen.
Als ik mezelf twee jaar geleden had moeten omschrijven had ik waarschijnlijk gezegd dat ik een werkende vrouw was met een vriend en een huis. Nu omschrijf ik mezelf eerst als moeder of als vrouw met een leuk gezin. Mijn werk heeft minder met mijn identiteit te maken als hiervoor, ik definieer mezelf nu aan de hand van begrippen die op dit moment beter bij mij passen.
Een 9 tot 5 mentaliteit zal ik niet krijgen hoor, maar ik kan nu wel ooit om vier uur al denken: "pfff, zou zo lekker zijn om nu thuis te zijn" en daadwerkelijk thuiskomen is zooo leuk! Er was nog nooit iemand zo blij als ik thuis kwam, als nu. Een hond hebben we trouwens niet, maar ik weet van vroeger nog wel dat die ook heel blij kunnen zijn als de voordeur open gaat ;).
Toch haal ik ook veel voldoening uit mijn werk. Ik was er ook echt wel klaar voor om weer te gaan werken na mijn zwangerschaps- en bevallingsverlof. Het biedt me de ruimte om met volwassen-mensen-dingen bezig te zijn, mezelf te ontwikkelen qua kennisniveau en het geeft me veel sociale interactie met allerlei typen mensen. Ik zou het dus ook niet willen missen, maar ik zou het wel kunnen.
Ik zou full-time moeder kunnen zijn.
Wow, ik had nooit gedacht, dat ik dat ooit zou zeggen, maar ik besef me terwijl ik het schrijf dat het waar is. Waarschijnlijk zou ik wel een uit de hand lopende hobby ontwikkelen (zoals bloggen :D ) of een webshop starten (dat staat sowieso nog in de planning), maar ik zou al heel gelukkig worden van het opvoeden van mijn dochter tot een sterke volwassen vrouw.
Maar als ik geen dochter had gekregen, had ik nooit geweten dat het moederschap het beste bij me past van alles wat ik kan en ben. Als moeder ben ik mezelf, helemaal en topgelukkig. Ook als het zwaar is.
Vroeger, toen ik nog geen kindje had en ook nog niet zo met kinderen bezig was kon ik er heel nuchter naar kijken. Je kunt natuurlijk heel veel niet meer als je kinderen hebt, zoals onbeperkt reizen of elke avond stappen. Nou worden die dingen als je ouder wordt automatisch wel minder belangrijk, maar dat ze zo irrelevant zouden worden had ik niet verwacht. Ik kon me niet voorstellen dat ik van het moederschap een ander mens zou worden. En ik had me al helemaal niet beseft dat mijn partner ook een andere man zou blijken te zijn. Hij was al heel leuk, maar nu is hij geweldig. Ik kan er zo ontzettend van genieten als ik hem met onze dochter in de weer zie. En ik geniet zelf ook van totaal andere dingen.
Als ik mezelf twee jaar geleden had moeten omschrijven had ik waarschijnlijk gezegd dat ik een werkende vrouw was met een vriend en een huis. Nu omschrijf ik mezelf eerst als moeder of als vrouw met een leuk gezin. Mijn werk heeft minder met mijn identiteit te maken als hiervoor, ik definieer mezelf nu aan de hand van begrippen die op dit moment beter bij mij passen.
Een 9 tot 5 mentaliteit zal ik niet krijgen hoor, maar ik kan nu wel ooit om vier uur al denken: "pfff, zou zo lekker zijn om nu thuis te zijn" en daadwerkelijk thuiskomen is zooo leuk! Er was nog nooit iemand zo blij als ik thuis kwam, als nu. Een hond hebben we trouwens niet, maar ik weet van vroeger nog wel dat die ook heel blij kunnen zijn als de voordeur open gaat ;).
Toch haal ik ook veel voldoening uit mijn werk. Ik was er ook echt wel klaar voor om weer te gaan werken na mijn zwangerschaps- en bevallingsverlof. Het biedt me de ruimte om met volwassen-mensen-dingen bezig te zijn, mezelf te ontwikkelen qua kennisniveau en het geeft me veel sociale interactie met allerlei typen mensen. Ik zou het dus ook niet willen missen, maar ik zou het wel kunnen.
Ik zou full-time moeder kunnen zijn.
Wow, ik had nooit gedacht, dat ik dat ooit zou zeggen, maar ik besef me terwijl ik het schrijf dat het waar is. Waarschijnlijk zou ik wel een uit de hand lopende hobby ontwikkelen (zoals bloggen :D ) of een webshop starten (dat staat sowieso nog in de planning), maar ik zou al heel gelukkig worden van het opvoeden van mijn dochter tot een sterke volwassen vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat weten wat jij ervan denkt!