Je kent het wel, de foto's van koters die van boven tot onder ondergesmeerd zitten met wortel, bloemkool of een ander prakje. En niet alleen zij, nee de hele kamer zit onder, inclusief mama of papa. Hilarisch, dat wel, en ook voor ons komt dat moment steeds dichterbij. Overigens schijn je het na een paar weken een stuk minder hilarisch te vinden als je weer de woonkamer kunt poetsen na een eetmoment.
Maar wanneer introduceer je vast voedsel bij je baby? Hierover bestaat nogal wat discussie. En omdat wij de 4 maanden naderen, heb ik me er maar eens wat in verdiept. De resultaten van dat onderzoek wil ik jullie niet onthouden.
Om te beginnen ontdekte ik dat er 2 grensmomenten zijn die algemeen worden gebruikt: 4 maanden (omdat voor die tijd het maag-darm-stelsel er nog niet klaar voor zou zijn) en 6 maanden (omdat na die tijd het lichaam behoefte zou hebben aan aanvullende stoffen). Ten tweede ontdekte ik dat de meeste conclusies verbonden zijn aan de aanname dat iedereen borstvoeding geeft tot het grensmoment. Helaas kon ik weinig vinden over de aanvulling die nodig kan zijn naast flesvoeding.
Ik was vooral bezorgd om de verhoogde kans op astma, overgewicht en allergieën, en ik dacht dat dat een reden was om tot 6 maanden te wachten. Maar het blijkt dat ik de spreekwoordelijke klok wel had horen luiden, maar niet goed wist waar die klepel nu precies hangt.
Het is namelijk zo dat het advies inderdaad om die reden een tijd is geweest dat je het beste kunt wachten tot 6 maanden, maar dat verschillende onderzoeken hebben uitgewezen dat het niet beter zou zijn te wachten en dat het zelfs zo zou kunnen zijn dat wachten de kans op deze aandoeningen vergroot in plaats van verkleint. Dat is dan ook een van de redenen waarom het consultatiebureau tegenwoordig 4 maanden aanraadt. Ik vond dit artikel het duidelijkst hierover. Het vereist wat wetenschappelijk leeswerk, maar het leidde er in ieder geval toe dat ik heb besloten met 4 maanden vast voedsel te introduceren.
Wat je dan vervolgens introduceert is het volgende. Je kunt namelijk kiezen voor groenten of fruit en voor gepureerd of vast voedsel (de zogenaamde Rapley-methode, voornamelijk bij de 6 maanden-grens). Persoonlijk vind ik dat laatste toch nogal eng, omdat ook de slikreflex nog moet worden verbeterd, dus om mijn moederhart wat te sparen begin ik gewoon met een prakje. Waar ik wel heel bewust voor kies is om niet te starten met fruit, maar eerst groente te introduceren. Zoete smaken zijn namelijk van nature al geliefd bij kinderen, en als je dan ook nog eerst alleen fruit geeft, zou het kunnen dat je kindje minder enthousiast op groentesmaken gaat reageren. Ik hoop op een alles-eter, maar als ze een beetje op mij lijkt is dat geen enkel probleem. Een stukje vast voedsel geven (waar het prakje uit is gemaakt) om te bekijken, te voelen en om aan te ruiken lijkt me overigens ook een goed idee voor de gewenning aan het voedsel.
En tenslotte heb ik in ieder geval besloten om mijn baby-prakjes zelf te gaan maken en de 'voor-het-gemak-potjes' tot een minimum te beperken. Een web-only-aflevering van de Keuringsdienst van Waarde over suiker, heeft me in die gedachte alleen maar gesterkt: zie hier hoeveel suikerklontjes er in een potje babyvoeding zitten. Verrast? Ik maak m'n 'eerste hapje Peer' in ieder geval wel lekker zelf.
Knoei ze!
Maar wanneer introduceer je vast voedsel bij je baby? Hierover bestaat nogal wat discussie. En omdat wij de 4 maanden naderen, heb ik me er maar eens wat in verdiept. De resultaten van dat onderzoek wil ik jullie niet onthouden.
Om te beginnen ontdekte ik dat er 2 grensmomenten zijn die algemeen worden gebruikt: 4 maanden (omdat voor die tijd het maag-darm-stelsel er nog niet klaar voor zou zijn) en 6 maanden (omdat na die tijd het lichaam behoefte zou hebben aan aanvullende stoffen). Ten tweede ontdekte ik dat de meeste conclusies verbonden zijn aan de aanname dat iedereen borstvoeding geeft tot het grensmoment. Helaas kon ik weinig vinden over de aanvulling die nodig kan zijn naast flesvoeding.
Ik was vooral bezorgd om de verhoogde kans op astma, overgewicht en allergieën, en ik dacht dat dat een reden was om tot 6 maanden te wachten. Maar het blijkt dat ik de spreekwoordelijke klok wel had horen luiden, maar niet goed wist waar die klepel nu precies hangt.
Het is namelijk zo dat het advies inderdaad om die reden een tijd is geweest dat je het beste kunt wachten tot 6 maanden, maar dat verschillende onderzoeken hebben uitgewezen dat het niet beter zou zijn te wachten en dat het zelfs zo zou kunnen zijn dat wachten de kans op deze aandoeningen vergroot in plaats van verkleint. Dat is dan ook een van de redenen waarom het consultatiebureau tegenwoordig 4 maanden aanraadt. Ik vond dit artikel het duidelijkst hierover. Het vereist wat wetenschappelijk leeswerk, maar het leidde er in ieder geval toe dat ik heb besloten met 4 maanden vast voedsel te introduceren.
Wat je dan vervolgens introduceert is het volgende. Je kunt namelijk kiezen voor groenten of fruit en voor gepureerd of vast voedsel (de zogenaamde Rapley-methode, voornamelijk bij de 6 maanden-grens). Persoonlijk vind ik dat laatste toch nogal eng, omdat ook de slikreflex nog moet worden verbeterd, dus om mijn moederhart wat te sparen begin ik gewoon met een prakje. Waar ik wel heel bewust voor kies is om niet te starten met fruit, maar eerst groente te introduceren. Zoete smaken zijn namelijk van nature al geliefd bij kinderen, en als je dan ook nog eerst alleen fruit geeft, zou het kunnen dat je kindje minder enthousiast op groentesmaken gaat reageren. Ik hoop op een alles-eter, maar als ze een beetje op mij lijkt is dat geen enkel probleem. Een stukje vast voedsel geven (waar het prakje uit is gemaakt) om te bekijken, te voelen en om aan te ruiken lijkt me overigens ook een goed idee voor de gewenning aan het voedsel.
En tenslotte heb ik in ieder geval besloten om mijn baby-prakjes zelf te gaan maken en de 'voor-het-gemak-potjes' tot een minimum te beperken. Een web-only-aflevering van de Keuringsdienst van Waarde over suiker, heeft me in die gedachte alleen maar gesterkt: zie hier hoeveel suikerklontjes er in een potje babyvoeding zitten. Verrast? Ik maak m'n 'eerste hapje Peer' in ieder geval wel lekker zelf.
